[رزیتا]

زندگي است كه به تو زندگي مي بخشد .
در حالي كه تو بيهوذه گمان مي كني اين تو هستي كه مي بخشي .
اين زندگي ست كه مي بخشد .
اين زندگي ست كه مي گيرد .
بخشنده و گيرنده دو بال يك پرنده اند .
و بخشنده و گيرنده را از هم جدا نكنيد .
همه چيز را با هم قسمت كنيد و سپس فراموش كنيد .
بخشنده بايد فراموش كند كه بخشيد است .
گيرنده بايد فراموش كند كه گرفته است .
هر دو بايد خود را وامدار زندگي بدانيم .
زيرا اين زندگي ست كه مي دهد و اين زندگي ست كه مي گيرد