تکنولوژي فرصت هاي ارزشمندي را در زمينه ثبت تصوير در اختيار ما قرار داده است .سازمان ها براي رشد فکري کارکنان خود مي توانند از هنر عکاسي به خوبي بهره مند شوند.
امروزه انسان ها بيشترين يادگيري را از طريق چشمان خود به دست مي آورند. در محيط ها ي شغلي مي توان براي دستيابي به اهداف آموزشي ، دوره هاي آموزشي را طراحي کرد و از هنر عکاسی جهت آموزش کارکنان بهره برد .کارکنان مي توانند در رابطه با موضوعات مختلف شغلي عکاسي کرده و با دقت نظر ، جستجوگري و کشف نکات جالب از اين طريق تجربه کسب کرده و به يکديگر بياموزند.
حضور در يک نمايشگاه عکس همانند قرار گرفتن در مکاني است که بارش افکار و انديشه ها به سوي انسان سرازير مي شود و با استمرار و بکارگيري اين هنر قابليت هاي کارکنان افزايش يافته و نتايج آن ايجاد تصاوير منحصر به فرد و ارزشمند است و با گذر زمان بانک با ارزشي از تصاوير براي سازمان باقي مانده و می توان از آن در جهت رشد کارکنان بهره برد.
از طرفي نظام آموزش و پرورش نيز بايد با برنامه رزي هاي اصولي در زمينه بهره گيري از اين هنر در رشد خلاقيت دانش آموزان بکوشد .امروزه نمي توان براي رشد خلاقيت دانش آموزان تنها بر معلم تکيه کرد. رها کردن انرژي خلاق دانش آموزان تنها به مدد معلم کاري سخت و دشوار است و حتي اگر يک معلم عاشق کارخويش باشد و بسيار سخت کوش بوده و لحظه اي از کار خود در زمينه آموزش دانش آموزان غفلت نکند چنان انرژي از او گرفته مي شود که باعث خستگي وي مي شود.
لذا بايد همراه با بهره گيري از معلم ، از روش هاي مختلفي براي رشد خلاقيت دانش آموزان بهره برد .براي مثال مي توان از هنر عکاسي در اين خصوص بهره گرفت.
آموزش عکاسي به دانش آموزان و برگزاري نمايشگاههاي متعدد عکس و برگزاري مسابقات متعدد در مدارس علاوه بر ارتقاء دانسته هاي دانش آموزان ، زمينه لازم براي رشد خلاقيت دانش آموزان را فراهم مي نمايد.
دانش آموزان در اثر دقت نظر به محيط اطراف ، جستجوگري، تجربه مکان هاي جديد ، به دست آوردن هدف براي ثبت تصوير و آنگاه ديدن تصاوير ثبت شده يکديگر ، مي توانند ، بروز ايده ها و افکار جديد را در ذهن خود تجربه کنند.
براي مثال برگزاري يک نمايشگاه عکس در خصوص موضوعات علوم ، رياضي و.... شرايطي را پديد مي آورد که دانش آموزان عکس هاي باارزشي گرفته و آن را به نمايش بگذارند و آنگاه عکس هاي آنها مورد قضاوت واقع شده و در اثر نقد و بررسی ذهن آنها توانمند تر خواهد شد و در نهايت اين عکس ها به منابع ارزشمند آموزشي مدارس تبديل شده که مي توانند در آينده براي والدين و دانش آموزان جديد مورد استفاده قرار گيرند.
خلاصه کلام آنکه اگر احتمال دهيم ساليانه حداقل پنج و نيم ميليارد عکس در کشور ما گرفته مي شود ، بهتر است به گونه اي برنامه ريزي کنيم که اين عکس ها به عاملي جهت رشد خلاقيت در جامعه تبديل شوند تا آنکه تنها زمان باارزش را برای هميشه از ما بستانند.