[رزیتا]

مقدمه :

رشد بی رویه جمعیت به ویژه در مناطق شهری و پدید آمدن کلان شهرها، تمرکز جمعیتی وموج مصرف گرایی همگام با پیشرفت تکنولوژی موجب تولید مواد زائد جامد متنوع با طیف وسعی در جهان گردیده است، به طوریکه آهنگ رشد آن درهمه کشورها ازجمله کشور ایران به طور چشمگیری درحال افزایش می باشد. مسلما این روند، نتیجه غیر قابل اجتناب توسعه بوده و موجب مصرف بی رویه منابع طبیعی واولیه و خروج میلیون ها تن مواد از چرخه مصرف می باشد.به همین دلیل یکی ازمهم ترین ارکان محیط زیست وبهداست محیط، مدیریت مواد زائد جامد می باشد که شامل مجموعه ای از مقررات منسجم و هماهنگ در زمینه کنترل ، تولید ، ذخیره ویا جمع آوری ، حمل ونقل ، پردازش ودفع آن است. متاسفانه دراکثر کشورهای درحال توسعه توجه مناسب وعلمی به مقوله مواد زائد نشده است که این امر موجب آلودگی های شدید محیط زیست به ویژه درشهرهای بزرگ گردیده است . براساس یک مطالعه جامع توسط سازمان جهان بهداشت ((WHO عدم توجه به جمع آوری ودفع صحیح زباله می تواند32 مشکل زیست محیطی را فراهم نماید که مقابله با آنها به سهولت امکان پذیر نمی باشد. بی تردید برنامه ریزی درجهت دفع صحیح زباله وتوجه به اثرات زیانبارآن بر محیط زیست درهر کشوری یکی از اصول مهم و ضروری در راستای تامین منافع بلند مدت وحرکت درمسیر توسعه پایدار می باشد(1،8) .

مسلما ماهیت وترکیب زباله در کشورهای مختلف با همدیگر متفاوت می باشد وبستگی کاملی به فرهنگ وسنن ، عادات غذایی ، وضعیت جغرافیایی، اقتصادی وسایر فاکتورهایی نظیر تکنولوژی موجود دریک منطقه را دارد .لذا هر گونه مدیریت وبرنامه ریزی دراین راستا می بایست براساس شرایط موجود محلی انجام گیرد. امروزه همگام با رخدادهای بزرگ فرایند های علمی صنعتی، در زمینه مدیریت مواد زائد نیز تحولات چشمگیری ایجاد شده است وطرح ها وروش های بسیار موثر در مبارزه وخنثی سازی اثرات نامطلوب زباله ها درحال انجام است که مهمترین آن روش بازیافت وتبدیل زباله ومواد قابل تجزیه بیولوژیکی آن به کمپوست وکود آلی است. اما آنچه مسلم است این است که روشهای تلنبار ودفن (Dumping&Landfill) به دلایل ایجاد مخاطرات متعدد زیست محیطی درمنابع آب ،هوا،خاک وغیر قابل استفاده نمودن سطح وسیعی اززمینها،کاربرد خود را درجهان امروزی از دست داده است .هم اکنون بسیاری از کشورهای توسعه یافته بارویکردی هدفمند اقدام به اجرای برنامه های بازیافت از مبدا وتولیدکمپوست اززباله شهری می نمایند .درتولید کمپوست اززباله شهری،اسپانیا17%،هلند5% و آمریکا 3.5% اززباله های شهری خود را به کمپوست تبدیل می نمایند. ژاپن وسوئد نیز با2.5% وآلمان 1.5% اززباله های خود را درکارخانجات کمپوست فراوری می نمایند(1،2،3،6)

خوشبختانه طی سالهای اخیر درایران نیز احداث کارخانه های کمپوست از 2واحد به بیش از20 واحد رسیده که این امرنشان دهنده درک مسئولین ومدیران به مقوله های محیط زیست وتوسعه پایدار درکنار صرفه های اقتصادی وجنبه های اشتغال زایی درکشورمی باشد(7).