غارها
غارهاي كمربند وهوتو
اين غارها در روستاي تروجن، در پنج كيلومتري جنوب غربي شهرستان بهشهر واقع شده اند. اين د و غار براي اولين باردر سال 1949 به وسيله كارلتون از دانشگاه فيلادلفيا شناسايي شدند ومورد بررسي قرار گرفتند. نتايج حاصله از كاوش ها و تحقيقات انجام شده، مبين زندگي انسان هاي نخستين ( در دوره هاي پارينه سنگي ، ميانه سنگي و نو سنگي) در غار هاي فوق است .عمده ترين آثاربه دست آمده از غارهاي مورد نظر، اسكلت سه انسان در غار كمربنداست كه احتمالاً در 7500 سال پيش از ميلاد مي زيستند. آقاي كارلتون، پس از اينكه تحقيقات ساير متخصصان را دقيقا بررسي كرد، به اين نتيجه رسيد كه در دوره ميانه سنگي، ساكنان غار زندگي خود را با شكار حيواناتي مثل آهو، بز كوهي ، گوسفند و بز وحشيمي گذراندند. به طوري كه در دوره نو سنگي قديم توانستند حيواناتي از قبيل بز وگوسفند را اهلي كنند و حتي به كار زراعت نيز بپردازند . به طور كلي آثاري كه ازغارهاي كمربند و هوتو پيدا شده مكمل يكديگرندو اين وضعيت اين امكان را مي دهدكه بتوان در ناحيه مازندران ، تحول و تكامل انسان را از دوران يخبندان تا عصر حاضر مورد بررسي قرار داد.غنا وگستردگي اطلاعات حاصله از اين غار ها به حدي است كه نظيرآن در سراسر ايران كمتر مشاهده شده است.
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم
به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم
ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم
چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت!
که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم
زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم
خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد
که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم
استاد فاضل نظری |