افزایش حافظه با داروها
عوارض داروهای افزایش تمركز
پروویجیل به اندازه ریتالین شناخته شده نیست و گزارشهای كمی مبنی بر وابستگی به آن منتشر شده است. این دارو موجب بیدار ماندن شخص میشود و برای درمان اختلالات خواب مورد استفاده قرار میگیرد. از عوارض این دارو میتوان به سردرد، گیجی، آبریزش بینی، تهوع و لرزش اشاره كرد. همچنین این دارو موجب تغییرات فشار خون و اختلال در ریتم قلب میشود. بنابراین نباید در افرادی كه ناراحتی قلبی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
درست است كه حافظه مهم است، ولی فراموش کردن خاطرات بد نیز به همان اندازه مهم است.
استفاده از داروهای تقویتكننده حافظه برای مدت طولانی، موجب تضعیف توانایی شخص در به فراموشی سپردن خاطرات ناگوار میشود و به دنبال آن شخص دچار آزارهای روحی ناشی از حوادث ناگوار زندگی خواهد شد كه در بعضی موارد موجب ابتلای شخص به بیماریهای روانی مانند اختلال اضطراب پس از حادثه و... میشود.
ریتالین كه بیش از سایر داروها مورد استفاده قرار میگیرد، نیز بدون عارضه نمیباشد. سرگیجه، لرزش، تاری دید، تغییرات فشار خون، بیاشتهایی، خشكی دهان، تپش قلب و... همگی از عوارض ریتالین هستند كه میتوانند اشخاص را بر خلاف هدفشان، از فعالیت بیشتر بازدارند.
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم
به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم
ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم
چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت!
که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم
زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم
خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد
که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم
استاد فاضل نظری
|