داستان از این قرار است که جمعی از دانشجویان
دانشکده پزشکی آلبرتا که نام گروهشان را
کلاس پزشکی 2010 گذاشته‌اند، با هجو یکی از آهنگ‌های
«جاستین تیمبرلیک»، یکی از انواع بی‌نظمی ریتم قلب (آریتمی یا دیس‌ریتمی) را به صورت هنرمندانه و فراموش‌نشدنی توضیح داده‌اند.
این ویدئو را می‌توانید در
اینجا ببینید.
اگر سرعت اینترنت شما پایین است، می‌توانید صدای این شبه‌ترانه را با رفتن یه این صفحه دانلود کنید و گوش کنید، گرچه لطف ویدئو را ندارد! (830 کیلوبایت)
آریتمی ونکه‌باخ Wenckebach، نام آریتمی مورد بحث است. به این آریتمی، موبیتز نوع I یا بلوک درجه دوم تیپ 1 هم گفته می‌شود.
در بلوک درجه دوم یک یا تعداد بیشتری از تکانه‌های عصبی از دهلیز به بطن قلب نمی‌رسد. در نوع یک بلوک درجه دوم، فاصله PR رفته‌رفته طولانی و طولانی‌تر می‌شود تا جایی که سرانجام یک تکانه به بطن نمی‌رسد. محل بلوک در آریتمی ونکه‌باخ، گره دهیلیزی-بطنی است. در بلوک ونکه‌باخ گذاشتن پیس به ندرت اندیکاسیون دارد. این بلوک غالبا در هنگام خواب و افزایش تون واگ رخ می‌دهد.
کاشف این آریتمی آقای کارل فردریک ونکه‌باخ بود، این پزشک داخلی اطریشی در آلمان زاده شد. (1864- 1940) ، او در سال 1899 این نوع آریتمی را توصیف کرد.
اما، دکتر ونکه‌باخ که نامش به واسطه کشف این نوع آریتمی در تاریخ پزشکی جاودانه شده است، در لنست به نکته مهمی اشاره کرد:
«شهرتم را مدیون استفاده از داروی دیژیتال در دوزهایی می‌دانم که متون پزشکی آن را خطرناک و نامناسب می‌دانند.»
جالب است که اگر الان گوگل را برای بلوک ونکه‌باخ جستجو کنید، این ویدئو در صدر نتایج جستجو به شما پیشنهاد می‌شود!