[دانه کولانه]

خیلی وقتا آدم یه حرفایی میخواد بزنه و یه دغدغه هایی داره که دوس داره مطرح کنه اما یا به خاطر ملاحظاتی اونا رو نمیگه یا قدرت بیانشو نداره
و وقتی که اون حرف ها رو از زبان یا قلم کس دیگه میشنوه یا میبینه شادی زایدالوصفی بهش دست میده
هم به خاطر اینکه تونسته حرفشو از یه تریبون دیگه بگه هم اینکه میبینه همفکرانی داره و کسانی هستند که این دلمشغولی ها رو دارند

متن زیر یکی از اون متناییه که برای من خیلی جالب و تاثیر گذار بود