به نظرم مقايسه ايران در حال حاظر ما با ژاپن كاري اشتباهه.يادمه حدوداي سال 81 و 82 ، استادمون با متدهايي كه داشت بررسي كرد كه اگه ژاپن درجا بزنه و ما هم رشد اقتصاديمون چند ده برابر بشه، حدود 354 سال طول ميكشه تا مي رسيديم به وضعيت اون سال ژاپن.
تاريخ ايران رو بخونيد هميشه منافع و ترجيحات شخصي و گروهي ارجحيت داشته بر منافع ملي.
بعد از اينكه ژاپن بمباران اتمي شد، ژاپني ها دست از دنيا نكشيدن. دشمن كشور خاصي نشدن.بلكه دانشجو ها و دانشمندانشونو فرستادن آمريكا(همون آمريكايي كه باعث مرگ هزاران هموطنشان شده بود!).سالها زحمت كشيدن و صداشون در نيومد، ولي حالا چي؟
تمام اقتصاد آمريكا و جهان رو در دست گرفتن. كارخونه هاي ماشين سازيشون در خود كشور آمريكا حرف اول رو ميزنه. نميگم بايد رفت به سمت كشوري خاص ولي نميتونيم فقط به گذشتمون بنازيم.
يادمه،سالها پيش در مسابقات المپيك، چيني ها در چند رشته مدال نياوردن.اين در حالي بود كه با اقتدار قهرمان المپيك شده بودن.وقتي به چين برگشتن اعلاميه و پلاكارد نزدن كه ما قهرمان هستيم.
سريعا" يه كميته تشكيل دادن كه چرا اون چند مدال رو نگرفتن!!!!
خوب حالا ما چطوريم؟
تيم وزنه برداري ما با تيم كامل توي مسابقات شركت ميكردن ولي فقط رضا زاده بود كه مدال مياورد. اينقدر توي تلويزيون اينو بزرگش ميكردن كه همه حالشون به هم ميخورد. تا كه كسي به ناكامي بقيه فكر نكنه.
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است !
نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ!
چه سنگبارانی...
گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟!
" خانه خدا سنگ است "
|