[رزیتا]

استاد محمد رضا حكيمي

و اين است مهـــدي...
اين است مهدي – عليه السلام – و اين است حتمييت او، تولد و بقاي او، تاثير او، ظهور او، و شورش و انقلاب او، اصلاح و تصفيه او، و تاسيس حكومت او... كه خواهد شد.
بعثت، فرود آمدن نور است در طبيعت. غدير، تداوم حكومت نور است در زمين. عاشورا، ذبح عظيم است براي نجات دادن حكومت نور. و مهدي، انفجار نور است در استغراق ظلمت. هر چه جهان ظلماني تر گردد، و تاريك تر شود، طلب روشنايي لازمتر و محسوستر خواهد شد. هنگامي كه آفاق را ظلمت فرا گيرد، نورشناسان نورطلب به پا مي خيزند، و به بيداري جامعه و آماده سازي ياران مهدي دست مي يازند، تا همه در جستجوي خاور انوار بر آيند، و تا به طلب «طلعت رشيده» و «غره حميده» بشتابند، و تا دست نياز به درگاه خداي بي نياز بردارند، و آن ذخيره الاهي، و منجي نهايي را بطلبند.
اين آرزويي است كه از قديم روزگاران، در آن باره، سخنها گفته اند، و پيامبران و حكيمان آن را وعده داده اند. و پيامبر اكرم، آنهمه در آن باره، با صراحت، نويد داده است... آري، انعكاس اين آرزو، در آفاق و اعصار پيچيده است، و بانگ دراي اين كاروان، در معبر بشريت، طنين افكنده است...
و روزي، امواج اين واقعه بزرگ، در جام خورشيد خواهد ريخت. و نسيمها از كران تا كران دشتها و آباديها بر فضاي چنان دولتي خواهد وزيد. و درختان در چنان روزگاري جوانه خواهد زد. و گلها در عصمت آن ايام خواهد شكفت. و جويبارها و نهرها و رودها، در آن ايام بركت خيز، جاري خواهد گشت...
... بانگ «اشهد ان لااله الا الله – و - اشهد ان محمداً رسول الله»، در سحرگاهان و نيمروزها و غروبها، از فراز ماذنه ها، و از درون آباديها، در همه جاي جهان، به گوش مردم آن روزگار خواهد رسيد. گلبانگ «حي علي الصلاة»، و «حي علي خيرالعمل»، در همه سوي، در پنج هنگام، طنين انداز خواهد گشت.
با شعار «ان الله بامر بالعدل والاحسان»، عدل و احسان، همه جا را خواهد گرفت، و «جامعه اعلون» پديد خواهد آمد. و مشعل جاويد، همچون خورشيد، بر فراز پهنه هاي زيست انساني، فروغ خواهد پاشيد.
حماسه جاويد مرزبانان تجسم خواهد يافت. و خون متبلور خورشيد، در راه «تفسير آفتاب»، به آباديها و زندگيها رنگ خواهد زد.
آنروز ديوار مساجد كوتاه خواهد گشت. عدل و مساوات همه گير خواهد شد. نابسامانيها از ميان خواهد رفت. ستمها و جهلها از جهان رخت خواهد بست. دلها منور، عقلها كامل، دانشها واقعي، و جانها سرشار خواهد شد. زندگيها پاك، و امتيازهاي پست مادي نابود خواهد گرديد.
آن روز، عصمت جاودان زنده خواهد شد، و عينيت ايمان قوام خواهد يافت.
آن روز، قطرات نور، از جام لحظه ها، در قالب وجود انسان خواهد ريخت. و انسان فطري، با تزكيه و تعليم، پرورش و آموزش، به سوي جاودانگيها راه خواهد يافت.
آن روز، فضاي زمان زايل، به نمونه اي از دهر ثابت بدل خواهد گشت ...
آن روز، همه جا و همه چيز نور خواهد بود و نور، و روشنايي خواهد بود و روشنايي، ذات همه چيز نوراني خواهد شد، و روح نور، در همه جا و همه چيز، حلول خواهد كرد...
و آن روز، همه جا و همه چيز، نور خواهد بود و نور، و روشنايي خواهد بود و روشنايي...
بار خدايا! توفيق همه را، براي ايجاد يك زندگي سعادتمند اخلاقي، و يك محيط نوراني انساني درخواست مي كنيم. و هم از درگاه تو مي خواهيم كه خروج قائم آل محمد«ص» را نزديك گرداني، و او را از نهان جهان در آوري، و دوران غيبت او را به پايان بري، تا بركهن ترين معبد توحيد تكيه زند، و بانگ دلرباي خويش را، به گوش توده هاي ستمديده و سرگردان بشري برساند، و به رسم ستم و ستمگري پايان دهد، و بناي عدل و داد، و دانايي و شايستگي را، پي نهد...
اللهم ارنا الطلعة الرشيدة،
والغرة الحميدة،
اللهم انا نرغب اليك،
في دولة كريمة،
تعز بها الاسلام،
و اهله...
منبع: كتاب خورشيد مغرب- ازصفحه 354 الي 356