فابل در یونان باستان
ظاهراً قدیمیترین فابلهای موجود مربوط به یونانیان و متعلق به قرنهای هفتم و هشتم قبل از میلاد است.
نشانهها در فابل
در فابل هر یک از جانوران نمونه و سمبلی از یک تیپ اجتماعی یا اخلاقی هستند. مثلاً در کلیله و دمنه "شیر" مظهر شاهان و حاکمان است.
در منطق الطیر عطار "هدهد" سمبل رهبر و مرشد است و "سیمرغ" مظهر خداست. "بلبل" نمونهی مردم خوشگذران، "طوطی" مظهر زاهدان و ظاهربینان و "طاووس" هم نشان دهندهی مردمی است که تکالیف را فقط برای رسیدن به بهشت انجام میدهند.
در نمونهی زیر از "منطق الطیر عطار"، "بوتیمار" (نام نوعی پرنده) نشان دهندهی افراد خسیس است که با داشتن امکانات، نمیتوانند از زندگی بهرهای ببرند.
پس درآمد زود بوتیمار پیش ------- گفت ای مرغان من و تیمار خویش
بر لب دریاست خوشتر جای من------- نشنود هرگز کسی آوای من
از کم آزاری من هرگز دمی------- کس نیازارد ز من در عالمی
بر لب دریا نشینم دردمند------- دایما اندوهگین و مستمند
ز آرزوی آب، دل پر خون کنم------- چون دریغ آید، نجوشم چون کنم
چون نیم من اهل دریا، ای عجب ------- بر لب دریا به بمیرم خشک لب
گرچه دریا میزند صد گونه جوش------- من نیارم کرد از و یک قطره نوش
گر ز دریا کم شود یک قطره آب ------- ز آتش غیرت دلم گردد کباب
جز غم دریا نخواهم این زمان------- تاب سیمرغم نباشد الامان
آنکه او را قطرهی آبست اصل------- کی تواند یافت از سیمرغ وصل
...