[فرگل]

حق با تو بود پنجره ایی باز نمی شود

این چشم سرخ محو تماشا نمی شود

شبگرد کوچه های غزل جار می زند

اینجا دوباره چلچله پیدا نمی شود

طوفان عشق زورق غم شکسته است

یعنی کسی دیگر مسافر دریا نمی شود

بانوی کهکشان وفا گریه می کند

زیرا نسیم قاصد گلها نمی شود

افسوس می هورم که غزل واره های عشق

در کوچه باغ عاطفه نجوا نمی شود

معنای التهاب تو را کشف می کنم

حق با توست فاصله معنا نمی شود...
حق با توست فاصله معنا نمی شود......