[mehraveh]

من در اين گوشه که از دنيا بيرون است اسماني به سرم نيست،
از بهاران خبرم نيست،
انچه مي بينم ديوار است،
اه اين سخت سياه انچنان نزديک است،که نفس چون ميرود از سينه برون،نفسم را برميگرداند!