تو را که شور عشقی ز جونم نمونده
نشونه ای ز نام و نشونم نمونده
تو را که شور عشقی ز جونم نمونده
نشونه ای ز نام و نشونم نمونده
چرا گل دلم رو ز شاخۀ جوونی
تو چیدی ای نخونده یه درس مهربونی
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
تموم هستیم بود تو دست تو چه آسون
تو رو گذشتم از تو دیگه شدم پشیمون
چو آسمون پاییز که ابریه همیشه
دلم ز تیرگی ها دیگه جدا نمیسه
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
تو هم اینو میدونی گذشته ها گذشته
تو قصه های هستی اینم یه سر گذشته
تو که نخونده بودی یه درس مهربونی
گل دلم رو چیدی ز شاخۀ جوونی
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
تموم هستیم بود تو دست تو چه آسون
تو رو گذشتم از تو دیگه شدم پشیمون
چو آسمون پاییز که ابریه همیشه
دلم ز تیرگی ها دیگه جدا نمیسه
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
تو هم اینو میدونی گذشته ها گذشته
تو قصه های هستی اینم یه سر گذشته
تو که نخونده بودی یه درس مهربونی
گل دلم رو چیدی ز شاخۀ جوونی
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است !
نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ!
چه سنگبارانی...
گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟!
" خانه خدا سنگ است "