[رزیتا]

جنگ افزارهای فضایی آینده

مقدمه

در جنگ جهانی اول ، کشورهای درگیر جنگ همواره به دنبال تصرف مناطق و تپه‌های مرتفع بودند تا بتوانند بر دشمنان خود تسلط کامل داشته باشند. روشن است، جنگجویانی که در موقعیتهای مرتفع مستقر هستند، بسیار بهتر و آسانتر خواهند توانست دشمن را زیر آتش سلاحهای خود قرار دهند. با نگاهی به جنگهایی که در طول تاریخ رخ داده ، پی می‌بریم که هرگاه کشوری نسبت به حریف نظامی خود در موقعیت مرتفعتری قرار داشته ، نتیجه جنگ بطور عمده به نفع آن کشور تمام شده است. در عصر حاضر نیز از فضا به عنوان منطقه مرتفع نسبت به زمین یاد می‌شود، آمریکا با مد نظر قرار دادن این ویژگی فضا ، آن را مبنای نبردهای آینده خود قرار داده است.

آمریکا و متحدین آن ، در جنگ خلیج فارس در سال 1991 با بهره گیری از فناوری ماهواره‌ای پیشرفته ، مکان دقیق اهداف خود را شناسایی می‌کردند. این ماهواره‌ها با جمع آوری اطلاعات از موقعیت نیروهای عراقی ، به نیروهای آمریکایی امکان می‌دادند تا دید کاملی از منطقه جنگی داشته باشند و علاوه بر آن هر گونه تحرکات نظامی نیروهای دشمن را زیر نظر داشته باشند.

گام بعدی که در فضا برداشته می‌شود، بسیتار پیچیده‌تر خواهد بود. در این طرح ، جنگ افزارهای ماهواره‌ای متولد خواهند شد که از آنها جهت سرنگون کردن موشکهای هسته‌ای استفاده خواهد شد. ریگان ، در سال 1983 طرح دفاع راهبردی خود را که اکنون طرح دفاع موشک بالستیک نام گرفته است، ارائه داد. وی در این طرح ، ماهواره‌های مجهز به لیزر را مطرح کرده بود؛ ماهواره‌هایی که بتوانند موشکهای قاره‌پیمای بالستیک مهاجم را سرنگون کنند. این موشکها بیشتر از 10 هزار کیلومتر برد دارند و چنانچه از کره شمالی در قاره آسیا شلیک شوند، می‌توانند اهدافی را که در قاره آمریکا قرار گرفته به آسانی مورد هدف قرار دهند.