[رزیتا]

انتقام از دشمنان اهل بیت علیه السلام - ناصبی ها

در قرآن سوره شوری آیه 41 و 42 چنین آمده است:« و لمن انتصر بعد ظلمه. انما السبیل علی الذین یظلمون الناس و یبغون فی الارض بغیر الحقّ اولئک لهم عذاب الیم »
(برای کسی که بعد از مظلوم واقع شدن، یاری طلبد. ایراد و مجازات تنها بر کسانی است که به مردم ستم می کنند و در زمین به ناحق ظلم روا می دارند؛ برای آنان عذاب دردناکی است.)

ابو حمزه ثمالی می‌گوید:
امام باقر علیه السلام این آیه را به امام زمان علیه السلام و یارانش تفسیر می کرد.

امام می‌فرمود:«هنگامی که قائم علیه السلام ظهور کند، او و یارانش از بنی امیه و تکذیب کنندگان و ناصبی ها انتقام خواهند گرفت. و این مضمون سخن خداوند است.»


منابع:
بحارالانوار، ج51،‌ ص 48 حدیث 13 --------- تفسیر علی ابن ابراهیم



انتقام از دشمنان خدا و پیامبر

مفضل از امام صادق علیه السلام و او از پدرانش از جدّ بزرگوارشان، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، روایت می کند که در ضمن حدیث معراج فرمود:« سرم را بالا بردم و نور های علی و فاطمه، حسن و حسین و علی ابن الحسین و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی را مشاهده کردم؛ و حجة بن الحسن همچون ستاره‌ای درخشان در وسط آنان ایستاده بود.»

گفتم:« پروردگارا! این ها کیانند؟»
خداوند پاسخ داد:« آنان امامان پس از تو هستند و آن که در وسط ایستاده است، کسی است که برای همیشه، حلال مرا حلال و حرامم را حرام می کند. به وسیله او از دشمنانم انتقام می گیرم. او سبب آسایش و راحتی دوستان من است و کسی است که شیعیان تو را از شر ستمگران و انکار کنندگان و کافران رهایی می‌بخشد و دل‌های آنان را تسکین می‌دهد.»


منابع:
بحارالانوار، 52/379 حدیث 185 --------- کمال الدین و عیون الاخبار