مرسی بهنام جان
امیدوارم خودت اینو بدونی که اگه تذکری میدم اونم تند تند پشت سر هم واسه اینه میخوام کیفیت کارهات خیلی بالاتر بره..
ببین در نوشته ی بالا مثلا چند نوع موسیقی لیست شده مثل :
خان اميري:
شه لايي:
و///خب بهتره که کمی روی زیبا سازی نوشته ها هم کار کنی ..
عنوان هارو پر رنگ تر کن رنگشو متفاوت کن با خود نوشته ها
سایز اصل نوشته ها کمی کوچیکتر بشه .. کمی جلوتر بره از عنوان ها
طوری باشه که با یه نگاه متن به چند قسمت تقسیم بشه الان همه ش یه چیه...
مثلا ببین یه قسمت از نوشته ی تو رو من اینطور مینوشتم اگه من میزدم :
در رقصهاي كردي تمامي رقصندگان به سر گروه چشم دوخته و با ايجاد هماهنگي خاصي وحدت و يكپارچگي يك قوم ريشه دار را به تصوير مي‌كشند برخي رقصهاي كردي داراي ملوديهاي خاصي بوده و توسط گروهي از زنان ومردان اجرا مي‌شوند و در برخي از رقصها يكي از رقصندگان از ديگران اجرا شده و در وسط جمع به تنهايي به هنرنمايي مي‌پردازند و در اين حالت معمولا رقصنده دو دستمال رنگي در دستها نگه داشته و با آنها بازي مي‌كند كه اصطلاحا به اين نوع رقص دو دستماله مي‌گويند و بيشتر در كرمانشاه مرسوم است.
نمايشها و رقصهاي كردي را مي‌توان به چند قسمت اصلي ذيل تقسيم كرد:
-۱گه ريان -۲پشت پا -۳هه لگرتن -۴فه تاح پاشا -۵لب لان -۶چه پي -۷زه زنگي -۸شه لايي -۹سي جار و -۱۰خان اميري.
گه‌ريان:
گه‌ريان در زبان كردي به معني گشت و گذار و راه رفتن بوده و حركات مختص اين رقص نيز معناي گشت و گذار در ذهن تداعي مي‌كنند.
گه‌ريان داراي دو مقام بوده كه يكي متعلق به مناطق روستايي و ديگري مناطق شهري مي‌باشد اين رقص نرم و آهسته و با لطافتي خاص شروع شده و به تدريج تندتر مي‌شود.
ملودي مربوط به اين رقص با تنوع در ريتم و نوساناتي در اجرا تا پايان ادامه مي‌يابد.
در اين رقص در واقع تاثير گشت و گذار در زندگي كردها به نمايش گذاشته مي‌شود و تنوع ريتم در اين رقص گوياي تجربياتي است كه در گشت و گذار به دست مي‌آيند و مي‌توان گفت اين رقص زيبا تبليغي است براي خوب نگريستن در اشياو طبيعت.
اين رقص زندگي با فراز و نشيب و زير و بم هايش به تصوير كشده شده و بر ضرورت بينايي و كسب تجربه براي رويارويي با رودخانه پر تلاطم زندگي تاكيد مي‌شود.
اين رقص، رقصندگان را براي رقصهاي پر تحرك تر بعدي آماده مي‌كند، تقريبا در كل مناطق كردنشين ملودي اين رقص به شكلي يكسان نواخته مي‌شود و در اين رقص نخستين حركت با پاي چپ آغاز شد و حركت پاي ديگر همواره با سر ضربهاي دهل كه معمولا با ريتم دو تايي اجرا مي‌شوند عوض مي‌شود.
پشت پا:
پشت پا رقصي است كه كمي تندتر از گه‌ريان اجرا شده و در بيشتر مناطق كردنشين مخصوص مردها مي‌باشد رقص پشت پا همانطور كه از نامش پيداست انسان را به هوشياري و به كارگيري تجارب مي‌خواند تا مبادا شخص در زندگي از كسي پشت پا بخورد.
هه‌لگرتن: هه‌لگرتن در لغت به معناي بلند كردن چيزي مي‌باشد، اين رقص بسيار پر جنب و جوش و شاد اجرا مي‌شود كه با شور و جنب و جوش بسيار به سوي هدف روانه است.
ريتم تند ملودي مخصوص اين رقص هر گونه كسالت و خمودي را نفي كرده و بر اهميت نشاط و هدفمندي در زندگي تاكيد دارد.
فتاح پاشايي:
فتاح از نظر لغوي به معني جنبش و پايكوبي است، ملودي اين رقص در سر تا سر كردستان به شكلي يكنواخت و با ريتمي تند اجرا مي‌شود و لذا اين رقص بسيار پر جنب و جوش مي‌باشد بيشتر مردم كردستان از اين رقص استقبال مي‌كنند.
اين رقص نشانگر انساني است كه به شكرانه كسب موفقيتها و استفاده از نعمتهاي خداوندي خوشحالي خود را به نمايش گذاشته است.