[amir ahmadi]

شخصی خاری بر سر راه مردم کاشته بود .به او گفتند بیا این خار را بکن .ان مرد گفت دیر نمیشود و هر بار که به او می گفتند می گفت دیر نمیشود و وعده اینده را میداد .خار رشد میکرد و ریشه می دوانید و تنه اش کلفت می شد وخارهایش تیز تر وخطرش بیشتر می شد .خار کن هم سال به سال پیر تر می گشت واز نیرو یش کاسته می شد .وی وقتی که خواست خار را بکند نتوانست هرچه زور زد درخت از ریشه در نیامد .زمان توبه نیز بعد از انجام هر گنه است .اگر گناه بماند ریشه می دواند و گاهی غیر قابل جبران است