دلم براي كودكيم دلم براي گريستنهاي شبانه مادرم بر سر سجاده نماز دلم براي شوخيهاي مهربانانه پدر دلم براي نگاههاي برادرانم دلم براي داشته هاي از دست رفته كه قدر ندانستم تنگ شده دلم برا يچيزي شبيه خنده تنگ شده
__________________
ميدانستم ، ميدانستم روزي خورشيد نيز خاموش خواهد شد خدايا آيا او نيز فراموش خواهد شد ....
رويايم را ببين
خداوند در آن گوشه زيز سايه سار درخت لطف خويش
با لبخند
نفسهايت را سپاس ميگويد
پس بر تو چه گذشته كه اينچنين
آرزوي مرگ ميكني ......
ببين فرصت نيست
فرصت براي بودن نيست
پس سعي كن
تا درخت را احساس كني
سبزه رابشنوي
و بوسه دادن را از گل سرخ بياموزي
تا روزي
شايد
درخت را تا مرز انار
تعقيب كني (تاري)
|