نمایش پست تنها
  #5  
قدیمی 11-10-2009
Omid7 آواتار ها
Omid7 Omid7 آنلاین نیست.
کاربر فعال
 
تاریخ عضویت: Nov 2009
محل سکونت: نصف جهان
نوشته ها: 9,286
سپاسها: : 14

95 سپاس در 74 نوشته ایشان در یکماه اخیر
پیش فرض

فصل پنجم : بازگشت

هر کسی از کالبد به کالبد ، زندگی به زندگی گذر می کند تا روزی که مجددا“ با من در قالب کالبدی موسوم به ماهانتا ، ملاقات نماید . هر کسی تنها هنگامی که آماده و متکامل باشد ، آنگاه که از همه نا خا لصی ها رسته و به رشد معنوی رسیده باشد ، به جهان های بهشتی باز می گردد و در اقالیم معنوی به مقام همکاری نائل می آید . شر یعت - کی - سو گماد ( کتاب اول )

یکی دیگر از قوانین علمی ، اصل بقای ماده و انرژی است . این قانو ن چنین حکم می کند که ماده نه می تو ا ند به وجو د آید و نه از بین می رود ، بلکه فقط از شکلی به شکل د یگر تبدیل می شو د . شیمی دان فرانسوی ، آنتوان لارن لاوازیه ، این قانون را در اواخر قرن هیجدهم ، کمی پیش از سر باختن در انقلاب کبیر فرانسه کشف کرد. ا ز آن هنگا م د ا نشمند ان بسیاری همچون جان دالتون و آلبرت اینشتین ، این اصل را موشکافا نه بررسی کرده وآن را بسط داده اند آنان کشف کردند که مقدار کلی ماده و انرژی در عالم همواره ثابت است و این کمیات تنها به یکدیگر تبدیل می شو ند .

هر یک از اجزای کیهان بخشی از یک چرخه است . ما در مقام روح ، بارقه هایی الهی هستیم که نه می توانیم خلق شویم و نه نابود گردیم . البته این به معنای ثابت بودن جمعیت کره زمین نیست . تمام ارواح در یک زمان و به شکل انسان متناسخ نمی شوند . ما به گونه های مختلف حیاتی در آگاهی تکامل می یابیم ، حتی در قلمروی نباتی و حیوانی . هدف ما آموختن راز بقاء ، عشق ورزی و یافتن راه بازگشت به منزلگاه الهی است . برخی از مردم مرگ موقت را تجربه کرده اند . آنان در آن لحظات قادر بودند جسم مجروح خود را از با لا ببینند و توانسته اند نظری اجما لی به جهان های برتر بیاندازند .

بیشتر این افر اد در شرایط یاد شده ، لحظاتی سر شار از شعف و سبکباری را تجربه کرده اند . روح هرگز نمی میرد و برای کالبد فیزیکی خود مویه سر نمی دهد . بسیاری از این افراد از دیدار با دوستان و خویشانی که قبلا در گذشته اند ، و یا برقراری تماس با مو جو داتی شکوهمند سخن گفته اند . این موجودات به آنان خوشامد گفته ، ولی خاطر نشان کرده اند که هنوز زمان مرگشان فرا نرسیده است . کسانی که به کالبد فیزیکی خود مراجعت کرده اند غالبا احساس متفاوتی در رابطه با زندگی به دست آورده و اکنون از وحشت مرگ رها گشته ، قادرند زندگی غنی تری داشته باشند . واما افرادی هم هستند که تجر به خروج از کالبد داشته اند . این تجربه مشابه مرگ موقت است ، با این تفاوت که ممکن است در شرایط عادی هم رخ دهد . شخص می تواند به اختیار خود توجه خویش را از کالبد فیزکی برگرفته ، در کالبد روح به سیر و سلوک بپردازد . پس از این تجربیات و با درک استمرار زندگی در آنسوی مرگ، وحشت از مرگ بسیار نا محتمل است

هنگامی که جسم مادی می میرد ، روح در سایر عوالم الهی به زندگی خود ادامه می د هد . ممکن است روح به مدت یک روز ، یکهزار سال و یا بیشتر در این جهان ها زندگی کند . مدت زمان یاد شده به رسالت روح ، بدهی کارمیک ، و درجه شکوفایی معنوی آن بستگی دارد. برای بسیاری از ارواح این زمان در بهشت
سپری می شود . به عنوان مثال طبقه اثیری دارای مناطقی است که بسیار شبیه باغ های بهشتی وصف شده در گذشته هستند . ممکن است در آن جهان پطروس قدیس ، دروازه های مروارید نشان ، شکارگاههای روحنواز ، یا حتی کاخ ز ئوس یا ژوپیتر را ببینید . در طبقه اثیری چیزی را می یابید که انتظارش را دارید . آنچه که بدان امید دارید یا از آن بیمناک هستید همه آنجاست .

تناسخ شاخص های مختلف شخصیتی ما را تشریح می کند . چرا یک کودک بر خلاف والدین خود در موسیقی استعداد درخشانی دارد ، شاید او این استعداد را
در زندگی قبلی خود پرورش داده و خاطرات ضعیفی از آن دوران دارد .اگر آگاهی روح تحت تربیت قرار گیرد ، زندگی در طبقه فیزکیی می تواند لذت بخش باشد . اما پیر و ا ن ا ک به د نبا ل آزادی معنوی هستند . آنان می تو ا نند تنا سخ مجدد را برگزینند ، اما اجباری بدین کار ندارند . ما ها نتا می تواند روح را فراسوی جهان های توهم هدایت نموده ، آن را یاری کند تا فراتر از قانون تناسخ و کارما قرار گیرد . صدها میلیون نفر از مردم جهان ، منجمله اکثر هندوها و بودایی ها بر این باورند که روح در طول زمان ، کالبدهای بیشماری را اشغا ل می کند . پیروان اک معتقدند که روح در هنگام تولد یا در همان حدود وارد جسم می شود . جسم بدون ورود روح ، قادر به ادامه زندگی نیست . روح همواره بسوی مراتب برتر در حرکت است . در واقع روح هرگز مجازات نمی شود ، بلکه فقط باید از قانون کارما پیروی کرده ، از تجربیات خود درس بگیرد . روحی که قبلا در شکل انسان متجلی گشته ، بسار به ندرت ممکن است به شکل حیوان متولد شود . این نوع سیر قهقرایی باعث کند شدن روند آموزش ، شکوفایی معنوی و به تعویق افتادن فارغ التحصیلی می شود . اگر ما قادر به یاد آوری زندگی های گذشته خود می بودیم ، اسیر آشفتگی ویران کننده ای می شدیم . برای ادامه بقا در روی زمین ما باید قادر به تمرکز بر هویت فعلی خود باشیم و با حوادث روزمره برخورد کنیم . روح الهی به و سیله کشیدن حجا بی بر حافظه ما در هنگام تولد . ما را از سر در گمی حفاظت می کند .

نقش کارما غالبا ما را در شرایطی قرار می دهد که با آشنایان گذشته نسبت به سایرین ارتباط نزدیکتری داشته باشیم . این کارما ریسمانی است که پیوند دهنده ما و بستگان و دوستان و همسایگان و همکاران شغلی ماست . خواهر شما در دوران مصر باستان ممکن است امروز پدر همسرتان باشد . دشمن ما در یکی از جنگ های داخلی گذشته ، می تواند دوست ما باشد .از طریق تمرین های معنوی اک ، ما قادر به یاد آوری زندگی های گذشته خواهیم بود . با این عمل
وقایعی را به یاد می آوریم که اثری بر زندگی کنونی بر جای گذارده اند . این حوادث به بینشی در جهت حل کردن مشکلات معنوی جاری منجر می شوند .

سوابق یاد شده در طبقه علی بایگانی می شوند . آنها به همان سادگی که در طبقه فیزکی از یک کتابخانه استفاده می کنیم ، در دسترس هستند . البته این توانایی هنگامی بدست می آید که ما ظرفیت کافی جهت تحمل این اطلاعات را کسب کرده باشیم . ما غالبا برای ادامه تحصیل معنوی به مدرسه زمین یا مکان فیزیکی دیگری مراجعت می کنیم .

روح در هماهنگی با قانون کارما ، تناسخ بعدی خویش را انتخاب می کند . ما حتی والدین و شرایط زندگی را خود انتخاب می کنیم ، زیرا آنان با نیازهای معنوی ما مناسبت دارند . بدین ترتیب و از این دیدگاه ، روح به رنج یا لذت ، ثروت یا قدرت اهمیتی نمی دهد ، بلکه صرفا“ در پی تجربه معنوی بعدی و ناگزیر از ایجاد تعادل در بدهی های کارمیک خود است .بنابر اصلی که ذکر شد ، آن دسته از افراد که در طلب معنویت هستند نیز احتمالا در گذشته این علایق را دنبال می کرده اند . بساری از پیروان اک ، در محضر استادان گذشته اک آموزش دیده اند و به همین دلیل به طور نامحسوس با تعالیم اکنکار احساس آشنایی می کنند . برخی نیز زندگی هایی را با سر سپردگی به شکوفایی معنوی طی کرده و اکنون آماده برداشتن گام بعدی هستند . پیروان اکنکار برای نجات از این جهان شتاب ، و نسبت به تولد مجدد حساسیت ندارند . کار روح در مقام همکاری با خداوند هرگز پایان نمی یابد . اما سرانجام لحظه و شرایطی فرا می رسد که روح دیگر نیازی به کالبد فیزیکی ندارد .

تناسخ فقط برای کسانی استمرار می یابد که آن را بر می گزینند یا بدان نیاز دارند
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم
شعر را... ماه را.... و تو را ...
امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم
هنوز اولین سطر را نخوانده
تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را...
ولی نه...!! باید ترک کنم
هم تو را....هم شعر را .... و هم‌‌‌٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم...

======================================

مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )

ویرایش توسط Omid7 : 08-21-2010 در ساعت 10:46 PM
پاسخ با نقل قول
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید