[amir ahmadi]

به نام خدای بخشنده و مهربان.نام پروردگار بزرگ خود رابه پاکی یاد کن. ان که افرید و درست اندام افرید.و انکه اندازه معین کردو سپس راه نمود.و انکه چراگاها را رویانید سپس خشک و سیاه گردانید. زودا که برای تو بخوانیم مباد که فراموش کنی .مگر انچه خدا بخواهد اوست که اشکار و نهان را می داند.و تو را به کیش اسان توفیق دهیم.اگر پند دادنت سود کند پند ده.انکه می ترسد پند می پذیرد.و بدبخت از ان دوری می گزیند.ان که به اتش بزرگ جهنم در افتد.و در انجا نه بمیرد و نه زنده باشد. هر اینه پاکان رستگار شدند .انان که نام پروردگار خود را بر زبان اوردند و نماز گذاردند.اری شما زندگی این جهان را بر می گزینید حال انکه اخرت بهتر و پاینده تر است.این سخن در صحیفه های نخستین است :صحیفه های ابراهیم و موسی