[amir ahmadi]

سوگند به سپیده صبح .و سوگند به شبهای دهگانه .و سوگند به جفت و طاق و سوگند به شب چون روی به رفتن نهد .ایا خردمند را این سوگندها کافی است؟ایا ندیده ای که پروردگار تو با قوم عاد چه کرد با ارم که ستونها داشت ؟و همانند ان در هیچ شهری افریده نشده بود.و قوم ثمود که در ان وادی سنگ می بریدند .وقوم فرعون ان دارنده میخها انها در بلاد طغیان کردندو در انها به فساد در افزودند و پروردگار تو تازیانه عذاب بر سرشان فرود اورد.زیرا پروردگادت به کمینگاه است.اما ادمی چون پروردگارش بیازماید و گرامیش دارد و نعمتش دهد می گوید پروردگار مرا گرامی داشت.و چون بیازمایدش و رزق بر او تنگ گیرد می گوید پروردگار من مرا خوار ساخت. نه چنان است شما یتیم را گرامی نمی دارید و یکدیگر را به طعام مسکین ترغیب نمی کنید .و میراث را حریصانه می خورید و مال را فراوان دوست دارید اری چون زمین شکسته شود و شکسته شود و امر پروردگار تو فرا رسد و فرشتگان صف در صف و در ان روز جهنم را حاضر ارند ادمی پند گیرد و چه جای پند گرفتن باشد. می گویند ای کاش زنده گشتن خویش را پیشاپیش چیزی می فرستادیم .در ان روز کسی چون عذاب او عذاب نکنند و همانند زنجیر او به زنجیر نکشد .ای روح ارامش یافته خشنود و پسندیده به سوی پروردگارت باز گرد و در زمره بندگان من داخل شو وبه بهشت من در ای