شـاه خـرابـات
ای کــه در کـــوی خـرابـــات مـقـامـی داری
جــم وقت خـودی ار دسـت به جـامی داری
ای کـه با زلـف و رخ يــار گـذاری شـب و روز
فرصتت‌باد که خوش صبحی و شامی داری
ای صبـــا سـوختگـان برسـر ره مـنـتــظــرنـد
گــر از آن يــار سفــر کــرده پـيــــامـی داری
بـوی جــان از لـب خنـدان قــدح می‌شنـــوم
بشنـو ای خواجـه اگر زان‌که مشـامی داری
نــام نيــک ار طلبـد از تـو غـريبـی چـه‌شــود
تـويـی امــروز در ايـن شهـر کـه نامـی داری
حافظ