تقدیم به همسایه طبقه بالا:
عــجب آن دلبــر زيبا كـجا رفت عجب آن سرو خوش بالا كجا رفت ؟
مــيان ما چـو شـمعي نور مي داد كجا شد اي عجب بي ما كجا رفت ؟
دلم چون بـرگ مي لرزد هــمه روز كه دلبــر نيمه شب تنها كـجا رفت
بـــرو در بـاغ و پـرس از بـاغبانان كه آن شـاخه گـل رعــنا كجا رفت
چو ديـوانه هــمي گـــردم به صحرا كه آن آهو در اين صحرا كجا رفت؟
|