دوباره میسازمت وطن /اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم /اگرچه با استخوان خوی
دوباره میبویم از تو گل/به میل نسل جوان تو
دوباره میشویم از تو خون /به سیل اشک روان خوش
اگرچه صد ساله مرده ام / به گور خود خواهم ایستاد
که برکنم قلب اهرمن /به نعره انچنان خویش
اگرچه پیرم ولی هنوز /مجال تعلیم اگر بود
جوانی آغاز میکنم /کنار نوباوگان خویش