[amir ahmadi]

بر در میکده ام پرسه زنان خواهی دید/پیر دلباخته با بخت جوان خواهی دید/نو بهار اید و گلزار شکوفا گردد/بی گمان کوتهی عمر خزان خواهی دید/مرغ افسرده که در کنج قفس محبوس است /بر فراز فلک از شوق پران خواهی دید/سوزش باد دی از صحنه برون خواهد رفت/بارش ابر بهاری به عیان خواهی دید /قوس را ابر بهاری به عقب خواهد راند./پس از ان قوس و قزح را چو کمان خواهی دید/دلبر پردگی از پرده برون خواهد شد/پرتو نور رخش در دو جهان خواهی دید