[SonBol]

روزي که مسكو بمب هيدروژني 58 مگاتني آزمايش كرد و دنباله کار... سي ام اكتبر سال 1961 دانشمندان اتمي شوروي دست به انجام نيرومندترين آزمايش هسته اي جهان زدند و يك بمب هيدروژني 58 مگاتني را منفجر كردند. اين، نيرومندترين آزمايش هسته اي در تاريخ بشر بشمار آمده است. دانشمندان اتمي شوروي يك بمب صد مگاتني را هم آماده آزمايش كرده بودند، ولي تكان هاي همان 58 مگاتني آنان را از انجام آن آزمايش منصرف كرد. آزمايش 58 مگاتني در نزديكي قطب شمال و يك هفته پس از يك آزمايش 30 مگاتني انجام شد. روسها پس از آگاه شدن از دستورالعمل محرمانه آيزنهاود كه در 30 اكتبر 1953 صادرشده بود و در آن به وزارت دفاع، مديران لابراتوارهاي اتمي و دستگاههاي اطلاعاتي اين كشور تاكيد كرده بود كه براي مقابله با تهديد كمونيستها بايد ساخت و تكامل سلاحهاي اتمي آمريكا ادامه يابد برسرعت ساخت و تكميل چنين سلاحهايي افزوده بودند. معلوم نيست كه اين بخشنامه محرمانه در چه زماني به دست جاسوسان مسكو افتاده بود. در اكتبر 2008 نيز ولاديمير پوتين رئيس دولت روسيه دستور داد: از آنجا كه رويدادهاي اخير نشان داد جهان امن نيست و در اين جهان هنوز نيروهايي هستند كه چشم ديدن روسيه را ندارند و از تهديد آن دست برنمي دارند؛ سلاحهاي اتمي روسيه نوسازي، تكميل و سلاحهاي هسته اي تازه اي ساخته شوند.
يك روز پس از آزمايش هيدرژني 58 مگاتني اكتبر 1961 مسكو، پارلمان ايالتي نيويورك از فرط نگراني، ساختن پناهگاه در برابر حمله هسته اي را در آن ايالت اجباري كرد. طبق بروشورهايي كه يك هفته پس از آن انفجار، در آمريكا ميان مردم توزيع شد اشاره شده بود كه نفوذ اشعه خطرناك ناشي از حمله اتمي به داخل زمين و آب كم است و بنابراين، مردم پس از شنيدن سوت خطر بايد به تونلهاي زيرزميني كه ايجاد و با تابلو زرد مشخص خواهد شد پناه ببرند و در فضاي باز نمانند كه مواد راديواكتيو در هوا پراكنده و براي مدتي باقي خواهند ماند.
قدرت هسته اي ــ موشكي شوروي دهها سال يك عامل بازدارنده غرب و باعث نگراني شديد اين بلوك بود. لذا، پس از فروپاشي شوروي، تلاشهاي گوناگون از سوي جناح غرب صورت گرفت تا سلاحهاي هسته اي شوروي كه در اختيار روسيه قرار گرفته اند به حداقل برسند ولي گسترش «ناتو» تا بالتيك شوروي و كمك آمريكا و اتحاديه اروپا به تغيير دولتها در اوكراين و گرجستان (ازطريق انقلاب مخملي و خريد برخي از افراد محلي) روسها را متوجه واقعيت كرده و به خود آورده است. واقعيت هاي مربوط به فروپاشي شوروي (عمدتا از درون) هنوز در پرده ابهام است و معلوم نيست كه چرا پژوهشگري پيدا نمي شود كه در اين زمينه تحقيق عميق كند و نتايج را به اطلاع جهانيان برساند. اطلاع جهانيان از فروپاشي شوروي تاكنون از چارچوب اعلاميه هاي دولتي كه همان زمان به رسانه ها داده شده بود خارج نشده است. اين وضعيت ثابت مي كند كه برخي از دولتها مايل به انجام چنين تحقيقي نيستند!.