[دانه کولانه]

مادر بزرگ و خاله م خونمون بودند این چند روزه ..
مامان بزرگم به خاطر کهولت سن و بیماریهای جورواجور سن پیری کمی دلتنگ و زودرنج شده ..
با خواهرم بری اینکه از دلتنگی درش بیاریم و شادش کنیم چون میدونیم که خیلی ماها و نوه ها و قبلنا رو دوست داره رفتیم توی ارشیومون نوارکاستهایی که مال قدیماست و صدای خودمون رو ضبط کردیم مثلا وقتی من 2 سالم بوده صدامو ضبط کردن رو پیدا کردیم براش گرفتیم
چقدر دیشب همه مون خندیدیم چقدر شاد شدیم چقدر یاد بعضی چیزا افتادیم..
.صدای مادر بزرگ خودش هم بود که میگفت اومدم دنبالتون ببرمتون روستا 1 هفته اوتجا باشین بریم فلان جا بریم کباب بخوریم فلان فلان..
.
دلم تنگ شده واسه اونروزهای جوانی بابا و مامان که توی این نوار کاست یه جایی بابام به صدای زیبا با قدرت با صلابت یه اهنگ کردی (آی له گولی من ...) رو میخونده
من و خواهرم واقمون زده بود .. این باباست ؟
یادم نمیاد توی این سالها دونسته باشم همچین چیزی داشتیم
و بابا و مامان یه روزی جوونتر بوده اند..
کاش اینقدر پول داشتم تمام نیازاشونو برطرف میکردم
پدرم مجبور نبود شش موتوره کار کنه و اخرش هیچ..
.دوسشون دارم
مادر عزیزم پدر زحمتکشم...
چه صدای چه اهنگی چه ذوقی چه سالهایی...
چه نواری چه کار خوبی چه شبی ...
بعضی وقتا به بعضی کارا که بابا مامانم کرده اند فکر میکنم و یادش میفتم واقعا باور نمیکنم که اینجور رفتار های خوبی رو با من کرده باشن..
هیچ وقت من رو کتک نزدن (جز چند بار که الان لیستش در موزه هست ! )
هرووقت در کودکی خطایی کردم به اندازه بزرگی اون خطا بابا از من خواسته برم توی اتاقم و تا 10 دقیقه حق ندارم بیام توی هال ...
فکرشو بکنین 20 سال پیش بابای من معلم روستا و شهر بوده خوش به حال دانش اموزاش ..
یه دانش آموز آواره عراقی داشته هی گچ دیوار رو میکنده میخورده ...
...
..
..
.