[amir ahmadi]

تدریجا در میان کسان دیگری که مسلمانان می شدند و در مدینه می ماندند افرادی دیگر هم یافت شدند که انها نیز مانند جویبر فقیر و تنگدست بودند و به دستور پیغمبر ص در مسجد به سر می بردند .تا انکه به پیغمبر وحی شد مسجد جای سکونت نیست اینها باید در خارج مسجد منزل کنند .رسول خدا نقطه ای در خارج از مسجد در نظر گرفت و سایبانی در انجا ساخت و ان عده را به زیر سایبان منتقل کرد .انجا را صفه می نامیدند و ساکنین انجا را که همه فقیر بودند و هم غریب اصحاب صفه خوانده می شدند .رسول خدا و اصحاب به احوال و زندگی انها رسیدگی می کردند .یک روز رسول خدا به سراغ این دسته امده بود .در ان میان چشمش به جویبر افتاد به فکر فرو رفت که جویبر را از این وضع خارج کند و به زندگی او سر و سامانی بدهد.