[amir ahmadi]

خواجه ای زنی زیبا زهره نام داشت چون به سفر رفت او را به معتمدی سپرد و کاسه ای نیل نیز بدو داد تا هر گاه زن خطایی مند قطره ای نیل بر دامن او بچکاند پس از چندی به معتمد نوشت : کاری نکند زهره که ننگی باشد بر دامن او ز نیل رنگی باشد معتمد جواب داد: گر در سفر خواجه درنگی باشد تا ماه دگر زهره پلنگی باشد