[Omid7]

باز به دفتر تنهايي هايم نگاهي تازه مي اندازم و من تنها حرف هاي نگفته اي را مرور مي كنم كه شايد روزي بخواني و شايد هم
اما هرچه هست قلبم را به انتهاي حسرت مي برد .

مهربانم بدون تو شبها غم را به آغوش مي كشم و به ياد تو خواب قاصدك را زير و رو مي كنم و تنها به عمق جاده ي ماه سفر مي كنم .

بهترينم حضور تو در همه ي لحظه هاي من اگر چه محسوس نيست اما هميشه آرامش قلبت را در بند بند وجودم احساس مي كنم و تنها ياد نگاه توست كه خورشيد آرزوهايم را بر فراز آسمان عشق به درخشندگي گوهرهاي ناب محبت مي تاباند . چشمهاي تو وسعت آسمان حضور را به زندگي من مي بخشد .

نمي خواهم به افسانه ي بي تو بودن فكر كنم
قصه عشق من و تو افسانه نيست كه با حقيقت فاصله داشته باشد ، ماجراي ما داستاني واقعي و شيرين است كه پاياني ندارد مگر با مـــــــــــرگ .

اي كاش بودي و اشكهاي غلتيده روي گونه هايم را با دستان گرم مهربانت پاك مي كردي . شايد اين بهانه اي بود براي احساس ناب نوازش دستانت بر روي چهره ي خسته و تنهايم .

حرفهاي نگفته اي كه شايد هميشه نا گفته بماند بر قفس تن سينه ام سخت بيتابي مي كند و تنها آغوش گرم عشــــــــقت درب اين قفس شكسته را باز مي كند و مرغ اسير عشق را در آسمان زندگي من و تو با سرافرازي به پرواز در مي آورد و آن گاه من زندگي تازه ام را با تو جشن مي گيرم .

زندگـــــــي با تو ، در كنار تو
با كمال زيباي عشــــــــــق
آرامش
با تـــــــــــو ، تنها با تــــــــــــو