* مرا چوقبله‌توباشی نمازبگزارم
وگرنه من زنمازو زقبله بيزارم !
به‌پيش روی چوماه‌تو سجده‌خواهم‌كرد
وگر كنند به‌فتوای شرع بر دارم!
* حاش‌لله كزحساب روزحشرم بيم‌نيست!
فال فردامیزنم، امروز عشرت‌میكنم.
* من ترك عشق شاهدوساغر نمیكنم!
صدبارتوبه‌كردم وديگرنمیكنم!
هرگزنمیشود زسرخود خبرمرا
تادرميان ميكده سربرنمیكنم!
باغ بهشت‌و سايه توباو قصرحور
باخاك كوی دوست برابرنمیكنم!
تلقين درس اهل نظر يك‌اشارت‌است
گفتم كنايتی ومكررنمیكنم
حافظ ! جناب پيرمغان مأمن وفاست
من ترك خاك‌بوسیی اين‌در نمیكنم!
* حاليا مصلحت وقت درآن‌میبينم
كه‌كشم رخت‌به‌ميخانه‌و خوش‌بنشينم
جام می گيرم وازاهل ريا دورشوم
يعنی ازخلق جهان پاك‌دلی بگزينم
جزصراحی وكتابم نبوديارونديم
تا حريفان دعارا به‌جهان كم‌بينم.
بس‌كه‌درخرقه آلوده زدم لاف صلاح
شرمسار رخ ساقی و می رنگينم
سربه‌آزاده‌گی ازخلق‌برآرم چون‌سرو
گردهددست‌كه دامن زخسان درچينم.