[aesman]

حرفهای ما هنوز نا تمام، تا نگاه می کنی وقت رفتن است... باز هم همان حکایت همیشگی، پیش از آنکه با خبر شوی لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود، آری... ای دریغ و حسرت همیشگی، ناگهان چقدر زود دیر می شود