[amir ahmadi]

امینی ای تو داناتر ز هر دانای دانایی
من نادان کجا از ناشناسی نکته ای گفتم
کلام این بود گردیدم ندیدم تکیه گاهی که اثر دارد
ولی ناگاه صدای دلربایی این ندا در جان من افکند
که تنها تکیه گاه امن عرش ماورا باشد