[amir ahmadi]

کسی که بر سفره طعامی بنشیند که از او دعوت نشده باشد.
کسی که به صاحب منزل امر و نهی کند.
کسی که از دشمنان خود طلب خیر و ارزو کند.
کسی که از مردم بخیل و فرومایه چیزی طلب کند.
کسی که داخل شود در بین سخنان دو نفر که از او دعوت نشده باشد.
کسی که به سلطان بی احترامی کند.
کسی که در مجلسی بنشیند که اهل ان مجلس نباشد.

کسی که مشغول سخن گفتن باشد و کسی به سخن او گوش ندهد.