[amir ahmadi]

چون نیکی کند از روی سهو است
سرانجام خباثت خویش اشکار می سازد
انسانی که نگاهی طماع داردخبیث است
همو که دیدگان خویش می گرداند و زندگی دگری را خوار می دارد
انسان حسود از انچه دارد خشنود نیست
طمع خشکاننده جان است
خسیس در نان ممسک است

و در سفره او قحطیست