[amir ahmadi]

وقتی شخصی به خدمت خواجه امد و نوشته ای از دیگری تقدیم وی کرد که در ان نوشته به خواجه ناسزا گفته و دشنام داده و او را کلب بن کلب خوانده بود .خواجه در برابر ناسزاهای وی با زبان ملاطفت امیزی او را جواب گفت و فرمود:این که مرا سگ خوانده درست نیست چه سگ از جمله چهارپایان است و عو عو می کند و پوستش پوشیده از مو است و با ناخنی دراز باشد و این صفات در من نیست و برخلاف قامت من راست و تنم بی مو و ناخنم پهن و ناطق و خندانم و فصول و خواصی که مراست غیر از فصول . خ.اص سگ باشد و انچه در من است متناقض است با انچه صاحب نامه در باره من گفته است و جواب او را به این عبارت نقض و رد کرد و پاسخ او را با زبان نرم داد بی انکه کلمه درشتی بر زبان راند یا فرستاده را برنجاند و این کاشف از حسن سرشت و حلم وافر و عقل و کفایت اوست...