خوشی بو مردن دوژمن چه فایه
دونیا بو ئیمه یش هر بی بقایه
ولاخی شه ل و گا پیری شاخدار
مو حتره متره له مه ر دم ئازار
ئه ر ترحم که ی به گورگی غدار
ظو لمت کر دوه له په زی هه ژار
که س خو شی نا یی کاری نا حه ساو
نه سیخ بسوزی ئه بی نه که واو
پشیله که دی دوگ بوی مه حاله
وتی خوم حزی پی ناکم تاله
ظالم بی به پرد مه رو به سریا
با به ده می سگ پیس نا وی دریا
چرای مظلو مان دایم که م نوره
ئاوی ظالمان سه ر به رهو ژوره
ئیتر له و شوینه کارت نه ماوه
ئه و مانگا مردو گویره بریاوه
گه ره کته دور بی له گیره و کیشه
بقد به ری خوت پا را بکیشه
خوت به توره ئی مه خه دردی سه ر
مار به قسه ی خوش له کون دیته در
کاتی ئه زانی ما نای حوصه له
به با یه ئاوی نه که فیه مه له
له تجرو به ی کو نه ئیتر مه پرسه
بوچک له جیگه ی خویا بی قور سه
عیبه کانی خوت بیر یته به ر چاو
ئیتر عیبی خلک نا یریته حه ساو
علاجی گوناح توبه کردنه
ولی توبه ی گرگ تنیا مردنه
با زی شت ناوی زور بی وشکنیی
تو کالک خوری یا بیسان رنی ؟
عطر ئه بی خوی بون بدا
کاکه نه ک عطار بیژی عطره که م چاکه
دیهاتی که ئاو شار بخواته وه
مه حاله دی بو دی بورواته وه
یا خوا که فقیر مو عتبر نه وی
ئه ر بو له خودا بی خبر ئه وی
هیچ وختی نا جنس مه نه لا ته و
ئه ویته مارو ئه دا پا ته و