[ساقي]

آنهایی که ما را ترک می کنند، از خودشان جنازه‌ای باقی‌ می گذارند به نام خاطره.
جنازه‌ای که نه می‌‌شود دفنش کرد نه فراموش؛
از آن پس چنان بردبارانه خاطره‌ها را بر شانه هامان حمل می‌کنیم،
انگار خودمان پیش از آنها مرده بودیم. ...
همین است که می‌‌گویم برای آمدن‌ها و رفتن‌ها مرزی بگذار.
مگذار دیر بفهمی که بینِ مرگ و نابودی،
فاصله ایست به اندازه ی نبودنِ کسی‌ که عزیز می‌‌داشتی ...