ساقی جان با تشکر از مطلب عالی شما اجازه می خواهم چند خط به آن اضافه کنم: فرا واقعگرایی یا همان سوررئالیسم مکتبی است که در قالب آن جریان سیال ذهن بخوبی نمود پیدا می کند. از این منظر زمان بدون بعد می شود و وقایع در ظرفی عاری از زمان حادث می شوند از بهترین نمونه های آن صد سال تنهایی مارکز است که اگر بنا شد به فارسی بخوانیدش فقط با ترجمه بهمن فرزانه باشد. کلا مارکز در این سبک و شیوه بسیار عالی است پائیز پدر سالار و عشق سالهای وبا نیز از جمله کارهای درخشان او هستند. اما انصافا بوف کور هدایت سرآمد است در این حیطه و یکی از نویسندگان مشهور آمریکای لاتین(اسمش بخاطرم نیست) آنرا درخشانترین نمود جریان سیال ذهن قلمداد نموده است.
یا علی مدد
|