امضاي ديجيتالي
امضاي ديجيتالي
يكي از مزاياي الگوريتم كليد عمومي اين است كه ميتوان نقش كليدهاي عمومي و خصوصي را جايگزين كرد و در نتيجه عملكرد جديدي به دست آورد كه براي تأييد هويت فرستنده پيغام كاربرد دارد. به اين عملكرد اصطلاحاً امضاي ديجيتالي گفته ميشود.
فرض كنيد عنصر Xقصد ارسال دادههاي ايمن را براي عنصر Yدارد و عنصر Y بخواهد از ارسال اين اطلاعات توسط عنصر Xاطمينان حاصل كند.
براي انجام اين كار ابتدا عنصر X با استفاده از كليد خصوصي مربوط به خود، تابع رمزگشايي را روي متن پيغام اجرا ميكند.
سپس تابع رمزگذاري را با استفاده از كليد عمومي عنصر Y روي متن پيغام اجرا ميكند. بدين ترتيب متن رمزشده به دست ميآيد.
عنصر Y پس از دريافت پيغام رمز، ابتدا آن را با استفاده از كليد خصوصي مربوط به خود، رمزگشايي مينمايد و سپس نتيجه حاصل را با استفاده از كليد عمومي عنصر Xرمزگذاري ميكند.
اگر پس از اجراي اين مراحل متن اصلي پيغام به دست آيد، علاوه بر حصول اطمينان از حفاظت پيغام در هنگام انتقال، هويت منبع ارسالكننده آن نيز تأييد ميشود؛ چراكه در اولين مرحله از كار، تنها عنصر X امكان دسترسي به كليد خصوصي X را دارد.
لازم به ذكر است كه كليدهاي خصوصي بايد براي هميشه مورد محافظت قرار گيرند. در صورت افشاي يكي از كليدهاي خصوصي، بايد جفت كليدهاي خصوصي و عمومي جاري لغو شود و يك جفت كليد جديد مورد استفاده قرار گيرد.
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم
به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم
ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم
چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت!
که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم
زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم
خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد
که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم
استاد فاضل نظری
|