گلنگبین - گلقند
از سرنوشت برگ گل تازه من با هم وزن آن عسل ، گلنگبین و با قند و با شکر گلقند به دست مى آید و چنانچه برگ گل کمتر
و شکر زیادتر باشد، آن را گل شکرى نامیده اند، گلنگبین و گلقند هر دو مقوى دماغ و معده مى باشد. خوردن گلنگبین بعد از
غذا جهت سرد مزاجان و پیران و اشخاص فالج و مبتلایان به درد مفاصل و نقرس و سنگ کلیه و سختى ادرار مفید است و
مخصوصادر زمستان خوردن آن منافع بیشترى دارد، گلقند جهت اشخاص گرم مزاج و جوانان و جلوگیرى از وسواس جنونسودمند است . شیخ الرئیس ابوعلى سینا در کتاب قانون در قسمت سل مى نویسد:
بانویى مبتلا به مرض سل بوده و من او را با خوردن گلقند معالجه نمودم و او مدتى آن را به مقدار زیاد بیش از آن مقدار که من دستور داده بودم مى خورد، تا بکلى شفا
یافت . مقدار خوراك آن تا چهار مثقال است .
بعدی گلاب
|