[مهرگان]

اشعار امیلی دیکنسون - Emily Dickinson

he fumbles at your spirit

as players at the keys

before they drop full music on

he stuns you by degrees


او بر روح تو دست میکشد

چنان نوازندگانی پیش از نواختن

قظعه کامل موسیقی بر کلیدهای پیانو

با صداهای زیر و بم تو را گیج میکند



prepares your brittle substance

for the ethereal blow

by fainter hammers, further heard,

then nearer, then so slow


و روح نحیفت را برای پرواز اثیری آماده میسازد

با ضرباتی فروتر که فراتر شنیده میشوند

و سپس نزدیکتر و پس از آن به آهستگی،



your breath has time to straighten

your brain to bubble cool

deals one imperial thunderbolt

that scalps your nak ed soul


نفست فرصتی می یابد، تا آرام گیرد

و ذهنت،

تا به خنکای خروش برسد،

رعد و برقی عظیم اتفاق می افتد

تا روح بی پیرایه تو را عاری سازد.



when winds take forests in their paws

the universe, is still

آنگاه که بادها جنگ ها را به چنگ می آورند

دنیا هنوز آرام است . . .