مشاعره سنتی

[مستور]

قبله ام روی بتان است و وطن کوی مغان
به از این قبله ام و خوشتر از این کویی نیست

[لاوین]

تو در من آن تب گرمی که آبم می کند کم کم
نگاهت نیز چون مستی خرابم می کند کم کم

منم آن کهنه دیواری بجا از قلعه های سنگ
که باد و آفتاب آخر خرابم می کند کم کم

[پریشان]

مست است یار و یاد حریفان نمیکند

یادش بخیر ساقی مسکین نواز من

[مستور]

نهال عشق نشاندم به دل چه دانستم
کـــه رستخیز جهانم ز خانــه بــر خیزد

[ماهین]

در آن مقام که دلهای عاشقان خون شد
چه جای دردفروشان دیر آفات است

[مستور]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجــود نازکت آزرده گــزنـد مباد

[شابادی]

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا

حافظ

[پریشان]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو بجان آمد وقتست که باز آیی

[ماهین]

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی
با تو صد زمزمه در زیر زبان بود مرا

[پریشان]

از سر این خاکدان چون بپرد مرغ جان

باز نشیمن کند بر در آن آستان