مشاعره واژه ای

[mary.f]

در دلم بود كه بي دوست نباشم هرگز
چه توان كرد كه سعي من و دل باطل بود

[SonBol]

غم دل چند توان خورد كه ايام نماند
گونه دل باش و نه ايام چه خواهد بودن

[mary.f]

رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

[SonBol]

اينجا همه پيوسته تو را مي‌خوانند
لب تشنه و خسته تو را مي‌خوانند
اي ابر بهار، بر سر باغ ببار
گل‌هاي زبان بسته تو را مي‌خوانند

[haj_amir]

زبان کلک تو حافظ چه شکر آن گويد
که گفته سخنت مي‌برند دست به دست

[mary.f]

شنيده ام سخني خوش كه پير كنعان گفت
فراق يار نه آن مي كند كه بتوان گفت

[mary.f]

الا اي پير فرزانه مكن منعم زميخانه
كه من در ترك پيمانه دلي پيمان شكن دارم

[haj_amir]

آنچه فرزانه به آزادي و زنهار، نگفت
من ديوانه به زنجير و به زندان گويم

[tanha]

فکر ای هم وطنان در ره آزادی خویش
بنمایید که هر کس نکند مثل من است

[haj_amir]

فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
يار ديرينه ببينيد که با يار چه کرد