سلام برشما .اینها مسائل مریخیها که نیست .مسائل ادمها یعنی زن و مرد که بسیاری از این مسائل ازار دیده اند.اتفاقا این تایپک به سود خانمها است نه مردها.

روی ای حساب در مراحل اولیه مرد به عنوان طفیلی زن زندگی می کرده و خدمتکار زن بوده است.در این دوره زن بر مرد حکومت می کرده است.در مرحله بعد که حکومت به دست مرد افتاد مرد زن را از قبیله دیگر می ربوده است.در مرحله سوم مرد برای اینکه زن را به دست اورد به خانه پدر زن می رفته و سالها برای او کار می کرده است.در مرحله چهارم مرد مبلغی به عنوان پیشکش تقدیم پدرزن می کرده است و رسم مهر از اینجا ناشی شده است.

می گویند -مرد از وقتی که سیستم مادرشاهی را ساقط کرد و سیستم پدرشاهی را تاسیس نمود زن را در حکم اجیرخویش قرار داد .به زن استقلال اجتماعی و اقتصادی نمی داد.محصول کارها و زحمات زن متعلق به دیکری یعنی پدر یا شوهر بود.زن حق نداشت به اراده خود شوهر انتخاب کند و به اراده خود و برای خود فعالیت اقتصادی و مالی داشته باشد و در حقیقت پولی که مرد به عنوان مهر می داده و مخارجی که به عنوان نفقه میکرده است در مقابل بهره اقتصادی بوده که از زن در ایام زناشویی می برده است.

مرحله پنجمی هم هست که جامعه شناسان و اظهار نظر کنندگان در باره ان سکوت می کنند .در این مرحله مرد در هنگام ازدواج یک پیشکشی تقدیم خود زن می کند و هیچیک از والدین حقی به ان پیشکشی ندارند .زن در عین اینکه از مرد پیشکشی دریافت می دارد استقلال اجتماعی و اقتصادی خود را حفظ می کند .اولا به اراده خود شوهر می کند نه به اراده پدر یا برادر.ثانیا در مدتی که در خانه پدر است .همچنین در مدتی که به خانه شوهر می رود کسی حق ندارد او را به خدمت بگمارد و استثمار کند .محصول کار و زحمتش به خودش تعلق دارد نه به دیگری و در معملات حقوقی خود احتیاجی به قیمومیت مرد ندارد.

مرد از لحاظ بهره برداری از زن فقط حق دارد در ایام زناشویی از وصال او بهرهمند شود و مکلف است مادامی که زناشویی ادامه دارد و از وصال زن بهرهمند می شود زندگی او را در حدود امکانات خود تامین نماید...

این مرحله همان است که اسلام ان را پذیرفته و زناشویی را بر این اساس بنیان نهاده است.در قران کریم ایات زیادی هست در باره اینکه مهر زن به خود زن تعلق دارد نه به دیگری.مرد باید در تمام مدت زناشویی عهده دار تامین مخارج زندگی زن بشودو در عین حال در امدی که زن تحصیل می کند و نتیجه کار او به شخص خودش تعلق دارد نه دیگری -پدر یا شوهر.

اینجاست که که مسئله مهر و نفقه شکل معما و شیء پیدا می کند.زیرا در وقتی که مهر به پدر دختر تعلق می گرفت و زن مانن یک اسیر به خانه شوهر می رفت و شوهر او را استثمار می کرد.فلسفه مهر بازخرید دختر از پدر بود و فلسفه نفقه مخارج ضروری است که هر مالکی برای مملوک خود می کند.اگر بناست چیزی به پدرزن داده نشود و شوهر هم حق ندارد زن را استثمار کند و از او بهره برداری اقتصادی بکند.و زن از لحاظ اقتصادی استقلال کامل دارد و حتی از جنبه حقوقی نیازی به قیمومیت و اجازه و سرپرستی ندارد.مهر دادن و نفقه پرداختن برای چه؟

پدید امدن مهر نتیجه تدبیر ماهرانه ای است که در متن خلقت و افرینش برای تعدیل روابط زن و مرد و پیوند انها به یکدیگر به کار رفته است.مهر از انجا پیدا شده که در متن خلقت نقش هر یک از زن و مرد در مسئله عشق مغایر نقش دیگری است.عرفا این قانون را به سراسر هستی سرایت می دهندو می گویند قانون عشق و جذب و انجذاب بر سراسر موجودات و مخلوقات حکومت می کند.با این خصوصیت که موجودات و مخلوقات از لحاظ اینکه هر موجودی وظیفه خاصی را باید ایفا کندمتفاوتند.سوز در یک جا و ساز در جای دیگر قرار داده شده است.

نوع احساسات زن و مرد نسبت به یکدیگر یک جور نیست .قانون خلقت -جمال و غرور و بی نیازی را در جانب زن و نیازمندی و طلب و عشق و تغزل را در جانب مرد قرار داده است .ضعف زن در مقابل نیرومندی بدنی به همین وسیله تعدیل شده است و همین جهت موجب شده که همواره مرد از زن خواستگاری می کرده است.طبق گفته جامعه شناسان هم در دوره مادر سالاری و هم در دوره پدر سالاری این مرد بوده است که به سراغ زن می رفته است.

دانشمندان می گویند :مرد از زن شهوانی تر است .در روایات اسلامی وارد شده که مرد از زن شهوانی تر نیست بلکه بر عکس است .لکن زن از مرد در مقابل شهوت تواناتر و خود دارتر افریده شده است.نتیجه هر دو سخن یکی است .به هر حال مرد در مقابل غریزه از زن ناتوان تر است.این خصوصیت همواره به زن فرصت داده است که دنبال مرد نرود و زود تسلیم او نشودو بر عکس مرد را وادار کرده است که به زن اظهار نیاز کند و برای جلب رضای او اقدام کند .یکی از این اقداملت این بوده که برای جلب رضای او و به احترام موافقت او هدیه ای نثار او می کرده است.