تاج ئاسارهئ دارشياگه وو
گيس رشانگهسهوو شانيهل شه که ت و تهكياگ زهمين
بالا پوش ده واران
خشت خشت گيان شووردگه و
گهرمهشين وا شئوهئ شيوانگه
وه چينه یل تيژ ک ده جامهك ئاوکه فتگه
رويائل خۆنالین
دياره گوپ رنيه مانگ
ماسي بۆچگ قرمزده حهوزمردگه
ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــ
ترجمه ی اول از صفربیگی
تاج ستاره از سرش افتاده وموهایش روی شانه ی زمین ریخته اند
چنان خیس اشک استکه گویی باران را پوشیده
باد
شیون می کندو
آب
موج بر میدارد
رویاهایش زخم می خورند-
ماه
با صورتخراشیده
به ماهی قرمزمرده درحوض می نگرد.
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )