[amir ahmadi]

بدانید که زبان تکه ای است از انسان.و این انسان اگر سخن گفتن برایش ممکن نباشد گویایی اش به زبان امکان پذیر نمی گردد.و چنانچه گفتن تواند گویایی زبان را امان ندهد.ما امیران سخن هستیم .سخن ریشه هایش در ما رسوخ کرده و شاخه هایش بر سر ما گسترده.بدانید رحمت خدا برشما!در زمانی زندگی می کنید که حق گوینده در اقلیت است و زبان راستگویی در عسرت و ملازمان حق در ذلت .مردم در عصیان به بن بست نشسته اند و به سازش با هم دست به هم شده اند.در خلق جوانشان کج تاب در عمل کهنسالشان ناباب.عالمشان منافق قاریشان به دنبال منافع .کوچکشان بزرگ را حرمت نگذارد و داراشان مستحق را یاری نرساند.