[bigbang]

می خواهم غرق شوم در احساسات تا بودن خویش را درک کنم احساساتم بزرگترین ودیعه ی الهی هستند که به من داده شده اند من رازی هستم که از خود غایب و مجهولم .
من از خود بی خبرم و نمیدانم چه پیش می آید زندگی را نمیشناسم خودم را هم نمی شناسم . من همین عملی هستم که انجام می دهم در همین لحظه که می نویسم خودم نیستم !
قلم هستم و همین جوهری که بر روی کاغذ نقش می بندد . وقتی از مجرای غلتک خودکار خارج می شوم تا آرام به روی کاغذ بنشینم هنوز حرارت غلتک خودکار در وجودم هست وقتی که هنوز تر هستم و خشک نشدم تا مانند دیگر همراهانم تبدیل به نقشی شوم تا شاید روزی کسی مرا ببیند !
وقتی به خود نگاه میکنم چیزی جز این نیستم که حرکتی زاییده از نبوغ بشری هستم رنگ من سیاه است .
و همین رنگ من است رنگ دیگری ندارم به رنگم عشق می ورزم و جز رنگم چیز دیگری ندارم .
اگر مجال داشتم تا حرف بزنم فریاد میزدم این پیاده شدنها تا کی ؟
تا کی میخواهید از ما نقشی ماندگار بر روی کاغذ ایجاد کنید ؟
ای انسانهای مغرور مگر سفیدی کاغذ زیبا نیست پس چرا ما را به جنگ با سفیدی کاغذ می برید مگر نمیدانید هر چیزی در جای خودش زیباست ؟
اما نمیدانم چرا این قدرت به من داده نشده است ! ای کاش ما جوهرها این قدرت را داشتیم که میتوانستیم هر نقشی که دلمان بخواهد بر روی کاغذ نقش ببندد . و از بروز نقش های زشت توسط ما جلوگیری شود .
ای کاش به وسیله ما دروغ نمینوشتند تا ما را شریک کارهای زشتشان کنند . آری ما نقشی هستیم که بر روی کاغذ مینشینیم تا انسانها به ما نگاهی بندازند تا از افکار یکدیگر باخبر شوند و سپس باید در حسرت نگاهی دیگر روی کاغذ بخشکیم و کهنه شویم همراه او . وقتی در خودکار بودم و با یکی از دوستانم هم صحبت شده بودم او می گفت جوهرهای زیادی بودند که بر روی کاغذ نقش بستند و دیگر هرگز از آن کاغذ جدا نشدند اما جوهرهایی بودند که خیلی خوش شانس بودند و بعد از نقش بستنشان روی کاغذ با آب همنشین شده و توانستند از کاغذ جدا شوند . خیلی دوست دارم روزی برسد که این کاغذ با آب همجوار شود تا نقشی که توسط من بر روی کاغذ پیاده شده محو گردد . برای آن لحظه منتظرم !
نویسنده : بیگ بنگ

منبع : بیگ بنگ