[ترنم]

آری

راست می گویی

روزی من در ریلی از غصه هایم قطار می شوم

و به راه می افتم

در کنجی از اتاقم

نه خانه ی من کنج ندارد

این گوشه ها همیشه به خدا نزدیک ترند.

خدایا !

دیروز با رسمی ترین زبان صدایت کردم .

اما سکوت تو

مبهم ترین شعر از سطرهای زندگی ام بود.