*بۆ پشووی سێحراویی قالە مەڕە*
بە هەناسەت کە سەمای مەستی نەوای شمشاڵە
دەنگی ڕووبار و شەپۆلی لە ئەوین دارماڵە
نۆتی خاکێکی لە نێو ناخی زمان ڕسکاوی
تۆ بەهاری هونەرت عومری هەزاران ساڵە
پەلکی پەنجەت وەکوو تیرێژی هەتاو داچۆڕا
لە چیای بوونەوە بۆ دەشتی ژیان عەوداڵە
عەڕەب و فارس و تورک بەو هونەرەت سەرسامن
ئەو چریکانە شیفای عاقڵ و شێتن، خاڵە
کۆچەکەت مەرگی بەبەر ڕۆحی خەمۆکم دا کرد
لە خەمت قامیشەڵان زەوقی نییە بێ حاڵە
کانی هێدی دەکوڵێ و نم نمە دەگری باران
سۆزی شمشاڵە بەدەم تاڤگەوەیە لەم یاڵە
تێی دەتووڕێنی هەوای خوایە«وەتەن ئاوا کەی»
دەنگی هەر نەغمەیەکی شیوەن و ڕۆیە و ناڵە
هەموو پێشکەوتنی ڕۆژێکی لەگەڵدا بێ هونەر
بێ سەمای پەنجەیەکت پێنەگەیشتوو و کاڵە
لوقمان پیربادینی
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )